آیۀ سوّم:
«فَتَلَقّی آدَمُ مِن رَبِّهِ کَلَماتٍ فَتابَ عَلَیهِ»
«پس حضرت آدم علیه السلام از حضرت حق تبارک و تعالی کلماتی را فرا گرفت و آن کلمات را وسیلۀ (قبول) توبۀ خویش قرار داد».
سورۀ بقره ، آیۀ 37
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا فاطمة بیت رسول الله
وبضعة لحمه وصمیم قلبه وفلذة کبده والتحیّة من الله له والتحفة
آیۀ سوّم:
«فَتَلَقّی آدَمُ مِن رَبِّهِ کَلَماتٍ فَتابَ عَلَیهِ»
«پس حضرت آدم علیه السلام از حضرت حق تبارک و تعالی کلماتی را فرا گرفت و آن کلمات را وسیلۀ (قبول) توبۀ خویش قرار داد».
سورۀ بقره ، آیۀ 37
در بارۀ این آیه احادیثی نقل شده است که بسیار فوق العاده است، و با توجه به آیۀ مذکور و این روایات، انسان می تواند بخوبی درک نماید که حضرت صدّیقه سلام الله علیها علت خلقت است و یکی از اسباب آفرینش جهان می باشد، یعنی همانطور که رسول اکرم صلّی الله علیه وآله وسلم، امیرالمؤمنین و حسنین علیهم السلام سبب خلقتند، حضرت صدّیقه سلام الله علیها نیز یکی از علل آفرینش است، و معقول نیست کسی علّت خلقت باشد و ولایت نداشته باشد.
در این باره جناب ابن عبّاس ازپیغمبراکرم صلّی الله علیه وآله وسلم روایتی نقل می کند که آن حضرت فرمودند:
بعد از آنکه خدای تعالی آدم علیه السلام را آفرید، حضرت آدم عطسه کرد و با الهام خدائی «الحمد لله ربّ العالمین» گفت. خدای تعالی در جواب او فرمود: «یَرحَمُکَ رَبّکَ» رحمت خدا بر تو باد. هنگامیکه فرشتگان بر حضرت آدم سجده کردند، عجب به او راه یافت و در حالیکه بر خود می بالید عرض کرد: پروردگارا، آیا مخلوقی که نزد تو محبوب تر از من باشد، آفریده ای؟ و این سؤال را سه بار تکرار کردو هرسه بار بی جواب ماند، دفعۀ سوّم که حضرت آدم علیه السلام پرسش خود را بازگو می کرد، متوجّه گردید که سؤال بی پاسخ او سخن بجایی نبوده است، آنگاه از جانب پروردگار خطاب آمد:بلی، یا آدم مخلوقاتی از تو محبوبتر دارم، که اگر آنها بوجود نمی آمدند، ترا نیز نمی آفریدم.
عرض کرد: پروردگارا آنها را به من نشان بده.
در آن هنگام از جانب خدای تعالی به فرشتگان حاجب درگاه الهی وحی شد پرده ها را کنار بزنید. چون حجابها برداشته شد، از پشت پرده غیب، پنج شبه ظاهر شدند که در پیشگاه عرش ایستاده بودند.
حضرت آدم عرض کرد: پروردگارا اینان کیستند؟
خطاب آمد: این پیامبر من، این علی امیرالمؤمنین پسر عم او، این فاطمه دخترش و این دو، حسن و حسین، پسران علی، فرزندان پیامبر من هستند. و پس از معرفی نامهای آنها، خدای تعالی فرمود: یا آدم اینها مقام اوّل را دارا هستند و درجاتشان بسیار عالی است، و مرتبۀ تو تالی مقام والای اینها می باشد.
و بعد ها وقتیکه حضرت آدم مرتکب و مبتلای آن ترک اولی شد، عرض کرد:
پروردگارا، از تو مسئلت دارم که به حقّ محمّد، و علی، و فاطمه، و حسن و حسین از خطای من درگذری، پس دعایش مستجاب شد و مشمول عفو و آمرزش خدای تعالی قرار گرفت و این است معنای آیۀ شریفه که خدا میفرماید: پس آدم کلماتی از پروردگارش فرا گرفت که به وسیلۀ آن کلمات توبۀ او مورد قبول واقع گردید.
با توجّه به مطالبی که گفته شداز این آیه هم استفاده می شود که وجود مقدّس حضرت صدّیقه سلام الله علیها سبب خلقت عالم و «ولیّة الله» بوده است.
ادامه دارد...